به نقل از «اکوفارس»

مهار متاستاز سرطان روده بزرگ با کمک یک مولکول کوچک

تاریخ انتشار: ۵ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۱۰۴۲۴۱

به گزارش ایسنا و به نقل از نیوزوایز، هنگامی که سرطان متاستاز می‌کند و در سراسر بدن گسترش می‌یابد، می‌تواند پیش‌بینی بیماری را به شدت تغییر دهد. تخمین زده شده که ۹۰ درصد مرگ و میرهای ناشی از سرطان، به خاطر متاستاز رخ می‌دهند.

پژوهشگران "دانشگاه شیکاگو"(UChicago)، روشی یافته‌اند تا سرعت متاستاز سرطان روده بزرگ را کاهش دهند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

آنها این کار را با استفاده از مولکول کوچکی انجام می‌دهند که توانایی سلول‌های سرطانی را در تغییر شکل و حرکت کردن در سراسر بدن از بین می‌برد.

این مولکول در آزمایش روی موش‌ها توانست میزان متاستاز سرطان را به نصف برساند. اگرچه هنوز به پژوهش‌های بیشتری نیاز است اما شاید نتایج پژوهش نهایتا به ارائه یک درمان جدید منجر شوند. ادغام این روش با پرتودرمانی و شیمی‌درمانی می‌تواند به ارائه نتایج بهتر در درمان چندین نوع سرطان کمک کند.

"رونالد راک"(Ronald Rock)، استادیار بخش بیوشیمی و زیست‌شناسی مولکولی دانشگاه شیکاگو و از نویسندگان این پژوهش گفت: این روش، بسیار امیدوارکننده است و به نظر می‌رسد که کارآیی گسترده‌ای داشته باشد. اگر این روش بتواند نتایج را بین پنج تا ۱۰ درصد بهبود ببخشد، به افراد بسیاری کمک خواهد کرد.

"رالف ویکسلباوم"(Ralph Weichselbaum)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این حوزه جدیدی در درمان سرطان است و ما از دیدن چگونگی پیشرفت آن هیجان‌زده هستیم.

سلول‌های سرطانی برای انتشار از یک تومور در سراسر بدن، باید ساختار خود را عوض کنند و توانایی تغییر شکل خود را افزایش دهند تا بتوانند بین بافت‌ها بخزند و در جریان خون حرکت کنند.

هدف ویکسلباوم که بر پژوهش در مورد متاستاز تمرکز دارد، یافتن راهی بود تا این روند را متوقف کند. او و راک، بررسی‌های خود را در مورد مولکول کوچکی موسوم به "4-hydroxyacetophenone" آغاز کردند که پروتئینی موسوم به "NM2C" را در سلول‌های سرطانی فعال می‌کند. این پروتئین، مانند ماشینی است که امکان تغییر شکل و حرکت در بدن را برای سلول فراهم می‌کند. فعال شدن این پروتئین، به محبوس شدن آن منجر می‌شود و تضمین می‌کند که سلول، امکان حرکت در بدن را ندارد.

پژوهشگران این روند را در دو سطح مولکولی و با استفاده از تومورهای سرطان روده بزرگ انسان در موش‌ها بررسی کردند و دریافتند که این روند، توانایی متاستاز سرطان و رسیدن آن به قسمت‌های دیگر بدن را محدود می‌کند. میزان متاستاز در این آزمایش‌ها به نصف رسید.

پژوهشگران پیش‌بینی می‌کنند که این مولکول در کنار شیمی‌درمانی و پرتودرمانی بتواند درمان موثری برای از بین بردن سرطان باشد.

ویکسلباوم افزود: استفاده از این مولکول موجب می‌شود تا سلول‌های سرطانی کمتری در بدن حرکت کنند؛ در نتیجه از بین بردن آنها با پرتودرمانی و شیمی‌درمانی، ساده‌تر صورت می‌گیرد. این روش می‌تواند میزان گسترش سرطان را کاهش دهد و فرصت بهتری را برای درمان بیماران فراهم کند.

این پژوهش، در مجله "Proceedings of the National Academy of Sciences" به چاپ رسید.

      

منبع: اکوفارس

کلیدواژه: سلول های سرطانی متاستاز سرطان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ecofars.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «اکوفارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۱۰۴۲۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

یک عملکرد غیرمنتظره در مخچه کشف شد

دانشمندان خبر از کشف یک عملکرد غیرمنتظره در مخچه انسان که «مغز کوچک» نیز نامیده می‌شود، داده‌اند.

به گزارش ایسنا، مخچه(cerebellum) با نامی که در زبان لاتین به معنای «مغز کوچک» است، تنها ۱۰ درصد از کل جرم مغز انسان را تشکیل می‌دهد. با این حال نباید اجازه داد اندازه کوچک آن ما را فریب دهد، چرا که بیش از سه چهارم نورون‌های مغز در این فضای کوچک جمع شده‌اند و چیزهای زیادی داخل آن اتفاق می‌افتد.

به نقل از اس‌ای، از قدیم این گونه تصور می‌شود که این قسمت از سیستم عصبی که در پایه جمجمه قرار دارد، بیشتر به هماهنگ کردن عملکردهای حرکتی مانند تعادل و حرکت مربوط می‌شود. اکنون تحقیقات جدید از فرضیه‌ای حمایت می‌کند که در حال اعتبار گرفتن است. این فرضیه نقش کلیدی مخچه را در یادگیری برجسته می‌کند.

پژوهشگران دانشگاه پیتسبورگ و دانشگاه کلمبیا در این مطالعه جدید می‌خواستند بر اساس تحقیقات قبلی که منطقه خلفی-جانبی مخچه را به عنوان نقشی در اتصال آنچه می‌بینیم به حرکاتی که انجام می‌دهیم، شناسایی کنند.

آندریا بوستان، نوروبیولوژیست دانشگاه پیتسبورگ می‌گوید: فرض دیرینه درباره عملکرد مخچه این بوده است که تنها نحوه حرکت ما را کنترل می‌کند. با این حال ما اکنون می‌دانیم که بخش‌هایی از مخچه وجود دارد که به هم متصل هستند و به نظر می‌رسد که همراه با مناطقی از مخ تکامل یافته‌اند که نحوه تفکر ما را کنترل می‌کنند.

این تیم به میمون‌ها آموزش دادند که دست چپ یا دست راست خود را در پاسخ به تصاویر روی صفحه حرکت دهند و هنگامی که حرکات را درست انجام می‌دهند، به عنوان پاداش آبمیوه دریافت می‌کردند.

استفاده از داروها برای از کار انداختن موقت قسمت خلفی-جانبی مخچه میمون‌ها به طور قابل توجهی بر یادگیری آنها تأثیر گذاشت. حیوانات حتی با پاداش آبمیوه، به سختی به یاد می‌آوردند که قرار بود کدام دستشان را در واکنش به تصویر حرکت دهند. با این حال، آن یادگیری که قبلاً حاصل شده بود، هنوز قابل یادآوری بود.

بوستان می‌گوید: وقتی این ناحیه مخچه را غیرفعال می‌کنید، در واقع یادگیری جدید را مختل می‌کنید. یادگیری در این حالت بسیار کندتر است، بیشتر طول می‌کشد و عملکرد به سطح قبلی نمی‌رسد. این یک مثال عینی از عملکرد مخچه است که از اطلاعات پاداش برای شکل دادن به عملکرد شناختی در پستانداران استفاده می‌کند.

آزمایش‌های بیشتر نشان داد که عملکرد حرکات تحت تأثیر خارج شدن مخچه خلفی-جانبی قرار نمی‌گیرد و به نظر می‌رسد خاموش کردن سایر قسمت‌های مخچه هیچ تفاوتی در روند یادگیری نداشته باشد.

همه اینها اطلاعات اضافی مهمی هستند تا بفهمیم مغز چگونه کار می‌کند و چگونه با دنیای اطراف سازگار می‌شود و همچنین چگونه بهتر می‌توانیم با شرایط ناشی از اختلال عملکرد طبیعی مغز مقابله کنیم.

بوستان می‌گوید: پژوهش ما شواهد روشنی ارائه می‌دهد که مخچه نه تنها برای یادگیری نحوه انجام اعمال ماهرانه مهم است، بلکه برای یادگیری اینکه کدام اعمال در موقعیت‌های خاص ارزشمندتر هستند نیز نقش مهمی ایفا می‌کند.

این پژوهش به توضیح برخی از مشکلات غیر حرکتی در افراد مبتلا به اختلالات مخچه کمک می‌کند.

این مطالهه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

انتهای پیام